უფლის ნებით და სამყაროს ნებით,
ვარდებში მაინც მოჩანს კესანე,
ვიდრე გიღიმი ლხენით და შვებით,
ვიდრე ჩვენ შორის გაჩნდა მესამე.
მოდი, მივუგდოთ ყური მაცხოვარს
ქვევით – ილორი, ზევით – ბედია...
ივლისმა ნისლის კაბა მათხოვა,
პეპელამ – ფრთები, ესეც ბედია.
2002.
წიგნებიდან `აკაციის ხეივანი~ და `მზე და ღრუბელი~