გარინდული ხარ

ამ ზამთარს როგორ ვუძლებდი?

გული არ გამოიფიტა,

მთაო, ზეცამდე ასულო!

გადაიხედე იქითაც...

 

გარინდული ხარ; ამაყად

მოგისხამს თეთრი მანტია,

აფორიაქდი, ძმობილო,

ხომ ხედავ, უკვე მარტია?!


მორბის მდინარე ბარისკენ,

გულისხეთქვით და ციებით,

მე რაღა მომკლავს, გამოჩნდნენ

ტყეში პრანჭია იები.

                     

2012.

დაბეჭდილია წიგნში "ქარიშხლის ტაში" 2012წ.