იჯდა ზოსიმე¹ ივერიის ნათელ ლავრაში,

ხელნაწერ კრებულს უფლის სულის 

მზერა ათბობდა;

ენთო სანთლები

და ყაყაჩოც სანთლებად ენთო;

ქარი ცელქობას ვერ ბედავდა ახლოს ათონთან.

ლოცვა ისმოდა,

შრიალებდა თალხი სამოსი,

ურჩი ეგონა ერთი ბერი მამა იაკობს,

ირიჟრაჟა და იქ არავის ეძინა მაინც;

მზის ერთი სხივი, იმ წუთიდან

ღამეს მიაპობს. 

2011.

1. 1072-1077წწ ათონის მთაზე მოღვაწე "უღირსი ზოსიმე" 

Gგამოქვეყნებულია წიგნში "ქარიშხლის ტაში" და ჟურ. "ლიტერატურული პალიტრა"